Μουσμουλιές (Eriobotrya Japonica) και Μεσπιλιές (Mespilus Germanica)

H Μουσμουλιά είναι αειθαλές δέντρο, ιθαγενές της Κίνας και της Ιαπωνίας. Στη Μεσόγειο εισήχθη στα τέλη του 17ου αιώνα, αλλά άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά στα μέσα του 18ου. Στην Ελλάδα η μουσμουλιά εισήχθη στα μέσα του 19ου αιώνα. Στη χώρα μας, το ενδιαφέρον για την καλλιέργειά της αναζωπυρώθηκε τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι τα μούσμουλα εμφανίζονται στην αγορά μια περίοδο που υπάρχει πραγματικό έλλειμμα από φρέσκα φρούτα. Απαντάται με τις εξής κοινές ονομασίες: Νεσπολιά ή Νοσπολιά (Κέρκυρα), Δεσπολιά (Κρήτη) και Πολημιδία (Κύπρος). Σήμερα καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της, το μούσμουλο, αλλά και ως καλλωπιστικό δέντρο για το πλούσιο φύλλωμά της. Επίσης, χρησιμοποιείται από τους μελισσοκόμους καθώς χαρακτηρίζεται από παρατεταμένη περίοδο άνθησης που αρχίζει από τα τέλη φθινοπώρου και διαρκεί για 2-3 μήνες καλύπτοντας την περίοδο του χειμώνα, όπου τα περισσότερα δέντρα, βρίσκονται σε λήθαργο. Έτσι η Μουσμουλιά προσελκύει τις μέλισσες, οι οποίες αναζητούν νέκταρ και γύρη. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 8m και ο κορμός του είναι σχεδόν ευθύγραμμος. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, μεγάλα, δερματώδη, σκληρά, πράσινου χρώματος και χνουδωτά στο κάτω μέρος, ενώ φτάνουν σε μήκος τα 25cm. Τα άνθη της μουσμουλιάς είναι λευκοκίτρινα με ευχάριστη οσμή πικραμύγδαλου και σχηματίζουν βότρυς με πυκνό χνούδι. Η καρποφορία του δέντρου αρχίζει από τον 6-7ο χρόνο, ενώ φτάνει σε πλήρη καρποφορία μετά το 12ο έτος. Ο καρπός ωριμάζει αρχές της άνοιξης, είναι μεσαίου μεγέθους (4-5cm), σφαιρικός-ελαφρώς επίμηκες, κίτρινου χρώματος και περιέχει 2-3 κουκούτσια. Η μουσμουλιά είναι ανθεκτική στο ψύχος και στη ζέστη. Υπό κανονικές συνθήκες αποδίδει 50-60kg καρπό. Αναπτύσσεται καλύτερα σε περιοχές με ήπιο κλίμα και υψηλές βροχοπτώσεις. Αντέχει σε θερμοκρασίες μέχρι τους -12οC. Θερμοκρασίες της τάξεως -5οC είναι δυνατόν να νεκρώσουν τα σπέρματα των καρπών, με αποτέλεσμα την πρόκληση καρπόπτωσης. Προτιμά καλά αποστραγγιζόμενα, βαθιά και αργιλλοπηλώδη εδάφη. Τα αλατούχα εδάφη, είναι ακατάλληλα για την ανάπτυξή της γι' αυτό και θα πρέπει να αρδεύεται με νερό καλής ποιότητας. Καλλιεργείται μαζί με άλλα δέντρα και σπάνια συστηματικά.

H Μεσπιλιά είναι φυλλοβόλο δέντρο, προέρχεται από την αρχαιότητα και παρουσιάζει μερικές ομοιότητες με την μουσμουλιά (ορισμένες φορές συγχέεται με αυτή). Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 8m και ο κορμός του είναι σχεδόν ευθύγραμμος. Τα φύλλα του είναι μεγάλα, μήκους 6-15cm και πλάτους 3-4cm, σκληρά, σκουροπράσινα και το φθινόπωρο πριν από την πτώση τους γίνονται κοκκινωπά. Τα άνθη της είναι πενταπέταλα λευκού χρώματος, εμφανίζονται στα τέλη της άνοιξης και γονιμοποιούνται από τις μέλισσες. Ο καρπός είναι σφαιρικός, ελαφρώς πεπλατυσμένος, καφέ χρώματος και διαμέτρου 4-5cm, έχοντας χαρακτηριστική “κούφια” επιφάνεια στο κάτω μέρος του. Η γεύση των καρπών είναι όξινη και γίνονται βρώσιμοι αφού μαλακώσουν από τον παγετό ή μετά από μακροπερίοδο αποθήκευση. Μόλις αρχίζει η χαλάρωση του φλοιού τους, παίρνει τσαλακωμένη υφή και το χρώμα του γίνεται σκούρο καφέ. Αυτή η μορφή μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι το φρούτο έχει χαλάσει. Η γεύση του θυμίζει αυτή του μήλου. Είναι δέντρο αργής ανάπτυξης και η μέση διάρκεια ζωής του κυμαίνεται στα 30-50 χρόνια. Είναι ανθεκτικό στο ψύχος και στη ζέστη. Αναπτύσσεται καλύτερα σε περιοχές με ήπιο κλίμα και υψηλές βροχοπτώσεις. Προτιμά καλά αποστραγγιζόμενα, βαθιά και αργιλλοπηλώδη εδάφη. Ο καρπός της χρησιμοποιείται κυρίως για νωπή κατανάλωση και είναι εξαιρετικά θρεπτικός.