Ροδακινιά (Prunus Persica)

Η Ροδακινιά είναι φυλλοβόλο δέντρο και κατάγεται από την Κίνα, εκεί όπου ακόμα και σήμερα υπάρχει ως αυτοφυής. Είναι το δεύτερο ευρέως καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο, μετά την μηλιά. Στην Ελλάδα έγινε γνωστή το 400-300 π.Χ. και στις μέρες μας η καλλιέργειά της είναι μια από τις σημαντικότερες στη χώρας μας, με τα επιτραπέζια ροδάκινα να συμμετέχουν σε ποσοστό 40% και τα βιομηχανικά ή συμπύρηνα σε ποσοστό 60%. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 4-6m και τα φύλλα του είναι λογχοειδή, πριονωτά, μυτερά στην κορυφή και έχουν πράσινο χρώμα. Ανθίζει με όμορφα λευκορόδινα άνθη την άνοιξη τα οποία εμφανίζονται πριν από την έκπτυξη των φύλλων. Οι ανοιξιάτικοι όμως παγετοί μπορούν να καταστρέψουν τα άνθη που είναι αρκετά ευαίσθητα στο κρύο. Η ροδακινιά ζει κατά μέσο όρο 15-30 χρόνια, ανάλογα με το υποκείμενο και την ποικιλία. Χρειάζεται αρκετό χειμερινό ψύχος για την διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών της. Σε αντίθετη περίπτωση, παρουσιάζεται πτώση των ανθοφόρων οφθαλμών και μείωση της παραγωγής. Θερμοκρασίες όμως κάτω των -18οC, προκαλούν σοβαρές ζημίες στο δέντρο. Ως προς το κλίμα, απαιτεί ξηρό και ζεστό καλοκαίρι, αφού στις υγρές περιοχές είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να καταπολεμηθούν ορισμένες μυκητολογικές ασθένειες που την προσβάλλουν. Προτιμά τα αμμοπηλώδη, αεριζόμενα και ελαφριά εδάφη με καλό στράγγισμα. Απαγορευτικά είναι τα ασβεστούχα εδάφη, διότι θα υποφέρει μόνιμα από έλλειψη σιδήρου. Τέλος, τα ροδάκινα χρησιμοποιούνται είτε για νωπή κατανάλωση, είτε για βιομηχανική χρήση (κομπόστες, μαρμελάδες κ.α.).